To było słabe przemówienie. Donald Tusk przez 20 minut mówił ogólnohumanistyczne banały, a jedynie 3 minuty poświęcił na prezentację polskich priorytetów.
Przez te pierwsze 20 minut bagatelizował niepotrzebnie kryzys w Grecji, chwaląc zresztą Greków za to, co robili....dwa i pół tysiąca lat temu. Wspominał o tym, że wykazali oni wówczas "solidarność w obliczu zagrożenia globalnego". Co miał na myśli? Bóg raczy wiedzieć, bo chyba nie historię wojen między Spartą a Atenami. Premier twierdził również, że Unia "chroni nas przed nami samymi". Brzmi albo groźnie, albo śmiesznie. Sensownie za to bronił zasady Schengen. Za tę ogólnohumanistyczną część swojego wystąpienia Donald Tusk dostał oklaski, grzeczności po polski i cytowanie Jana Pawła II. Czyli to, o co zawsze mu chodzi w polityce zagranicznej.
Ale najbardziej dojmujące było dzisiaj poczucie, że obie strony wykorzystują te debatę do celów kampanijnych i że mówią przede wszystkim do odbiorcy krajowego. PiS skorzystało z okazji i przyatakowało premiera ze wszystkich stron, by utrudnić mu życie. A PO? To właśnie przecież premier jest odpowiedzialny za to, że mamy kampanię wyborczą w środku prezydencji, bo nie zareagował na apele opozycji, w szczególności PJN, by wybory parlamentarne zorganizować jeszcze na wiosnę tak, by wejść w polską prezydencję już z nowym rządem.
Więc part Pac pałaca, a pałac Paca - jedni nie skorzystali z okazji, by siedzieć cicho, a drudzy zrobili wszystko, by przenieść polskie spory na arenę międzynarodową, bo wiedzieli, że będzie to dla nich korzystne. Co z tego, że ta prezydencja nie przyniesie nam tylu korzyści, co mogła? Co z tego, że będziemy w jej trakcie trzaskać się po twarzach na oczach europejskiej opinii publicznej? Co z tego, że będziemy jedynie udawać, że kierujemy Unią? Ważne, że da się to wykorzystać na użytek wewnętrzny, że da się tym grać w Polsce.
Pamiętajmy, że jest to wynik kalkulacji politycznych i gry kampanijnej zarówno PiS jak i PO. Nie zapominajmy im tego.
