Wyborcy PO są jak żona alkoholika. Na początku wydawało się, że on tylko od czasu do czasu popija, ale potem okazało się, że nic nie robi, tylko oddaje się nałogowi. Po pewnym czasie zaczął bić i poniżać żonę. Po każdej awanturze obiecywał, że to się juz nigdy nie powtórzy, ślubował poprawę, składał jak najdalej idące zapewnienia i obietnice. Po czym znowu wracał do swojego nałogu, nie przychodził na noc. Ostatnio zaczął nawet wynosić meble z domu i sprzedawać biżuterię żony.
Co na to żona? Wciąż wpatrzona w swojego oprawcę, nie wyobrażająca sobie życia bez niego, uzależniona i skazana na brutala i pijaka. Wybacza mu wszystko, rozumie zachowanie, nie przejmuje się kolejnymi kłamstwami i wierzy w kolejne zapewnienia o poprawie i porzuceniu nałogu. Czasami myśli o tym, żeby odejść do kogoś innego, ale zaraz się reflektuje i wiernie czeka na powrót męża po kolejnej zdradzie.
I wszyscy się zastanawiają, jak długo to potrwa? Do kiedy będzie mu wszystko wybaczać i na wszystko się godzić, byle tylko być u jego boku? Co jeszcze ten pijak musi zrobić, by wreszcie ostatecznie zniechęcić ją do siebie?
Miłość jest ślepa. Ale żeby aż tak?!
